Nina – McMedicijn
Nina voelt aan haar neus. Ze weet nu al wat de dokter gaat zeggen. Dat ze minder in haar neus moet peuteren, want op die manier kunnen er bloedneuzen ontstaan of kan je zelfs pijn krijgen aan je neusbeentje. Dat weet ze zelf ook wel, daar heeft ze echt geen dokter voor nodig.
De deur van de dokter gaat open.
‘Volgende.’
Dat is Nina. Ze twijfelt. En dan wijst ze naar een oude vrouw die naast haar zit. De vrouw knikt haar dankbaar toe, blij dat ze een plaats mag opschuiven. Wanneer de dokter en de vrouw verdwenen zijn, staat ze snel op van haar stoel in de wachtkamer en verlaat de dokterspraktijk. Ze heeft een plan nodig.
Thuis kijkt haar mama haar onderzoekend aan.
‘Is het al beter?’
Nina knikt en wijst naar de hamburger in haar hand. Die heeft ze onderweg opgepikt.
‘Ja, hoor. De medicijnen helpen heel goed.’
‘Welke medicijnen moet je nemen?’
‘Deze.’
Nina wijst op de hamburger en neemt opnieuw een grote hap. Hij smaakt heerlijk.
‘Een hamburger?’ vraagt mama verbaasd.
Nina haalt haar schouders op.
‘De dokter heeft gezegd dat ik minstens een keer per week naar McDonald’s moest. Hij heeft gelijk, het gaat al veel beter.’
Mama lijkt niet erg onder de indruk.
‘Oké, en nu echt, wat heeft de dokter gezegd?’
Hier heeft Nina zich op voorbereid. Ze is na het bijna-bezoek aan de dokter nog even langs haar vriend Malek geweest. En die heeft haar geholpen bij het beste excuus ooit. Ze neemt haar tas en haalt er een briefje uit. Ze houdt het voor de neus van mama. Die laat er snel haar ogen over gaan.
‘Dat heb ik nog nooit meegemaakt’, zucht ze. ‘Wat voor een dokter is dat?’
Gelukt, denkt Nina. Mama gelooft echt dat het briefje van de dokter komt. Maar Nina en Malek hebben het daarstraks zelf gemaakt, met een levensechte doktershandtekening onderaan. Ze bereidt zich al voor op enkele heerlijke weken vol hamburgers en frietjes. Zo mag de neuspijn een tijdje blijven duren.
‘Ik ga hem bellen’, zegt mama.
Ai.
De hamburgers zullen nog even moeten wachten. Mama grist het briefje uit haar handen en zoekt een telefoonnummer. Nina kijkt bezorgd mee. Welk telefoonnummer heeft Malek erop gezet? Ze herkent de nummers. Is dat niet… het telefoonnummer van Malek? Mama gaat hem bellen!
Wacht, dat is misschien net goed. Snel neemt Nina haar telefoon en stuurt een berichtje naar Malek.
Je bent vanaf nu dokter Malek.
Meer krijgt ze niet getypt, mama is al aan het bellen. Er wordt opgenomen aan de andere kant van de lijn.
‘Ja, dokter, u spreekt met de mama van Nina. Ik heb een rare vraag. U zult het niet geloven, maar Nina is thuisgekomen met een voorschrift dat ze…’
Mama zwijgt en luistert.
‘Voor die neuspijn, ja. Wat zegt u. McDonalds? De nodige eiwitten?’
Mama kijkt naar Nina met een mengeling van ongeloof en schaamte omdat ze Nina niet geloofde.
‘Juist. Goed. Als u het zegt. Ja, dag dokter.’
Mama kijkt Nina aan. Zou ze doorhebben welk spel er gespeeld wordt. Nina durft haast niet terug te kijken.
‘Ik ga je steunen’, knipoogt mama. ‘Alleen ziek zijn is niet prettig. We gaan vanaf nu elke week samen naar McDonald’s.’
Reactie plaatsen
Reacties