6
Deel één van zijn plan is al gelukt. Nu moet Joon Jack nog het zwembad uit krijgen.
'Kom mee!'
Nu volgt Jack Joon wel, aarzelend. Logisch als je nog maar net neponzichtbaar bent. In de gangen ziet Joon enkele meisjes lopen.
'Wacht even.'
Hij wacht tot ze voorbij gegaan zijn. En dan geeft hij een teken aan Jack.
'Nu!'
7
Ze hollen tussen de lockers naar de kleedkamers.
'Waarom moest ik wachten?' vroeg Jack. 'Ze kunnen me toch niet zien?'
Daar heeft Jack een punt.
'Je kan nog altijd tegen hen botsen, ook al ben je onzichtbaar', verzint Joon.
En dan stopt hij.
Er komt een leerkracht door de gang.
8
'Ben je nog niet klaar?' vraagt de leerkracht streng. Het is mevrouw Maes.
'Sorry', zegt Joon met zijn hoofd naar beneden. 'Ik ben zo aangekleed.'
Mevrouw Maes kijkt verwonderd naar Joon en de blote Jack. Maar ze zegt niets. Misschien durft ze niet.
'Vooruit, maak een beetje voort', knikt ze.
Joon duwt Jack snel de kleedkamer in.
9
In de lege kleedkamer kijkt Jack opgetogen naar Joon.
'Ze zag me niet', zegt hij triomfantelijk.
Joon weet niet goed wat hij moet zeggen. Misschien maar beter niets.
'Ik ben echt onzichtbaar.'
Joon kijkt de kleedkamer rond. Hij ziet alleen zijn eigen hoopje kleren.
'Je kleren ook.'
10
De 'vrienden' van Jack hebben niet alleen zijn zwembroek, maar ook zijn kleren meegenomen.Joon bijt op zijn lip, maar Jack lacht.
'Hé, maakt niet uit. Ik ben toch onzichtbaar.'
'Wat?'
'Ik rijd wel even naar huis en haal daar nieuwe kleren.'
'Ik denk niet dat dat...'
Maar voor hij nog iets kan zeggen, is Jack de kleedkamer al uitgelopen.
In zijn blootje.
Reactie plaatsen
Reacties