'Ja! Het werkt!'
Wally schreeuwt het uit. Slungel balt haar vuist. Joon draait zich weer om en kijkt naar de twee die juichen achter de toog. Hij twijfelt. Hij wil hier weg, want hij moet naar huis. Papa zal ondertussen doodongerust zijn.
Maar hij is ook nieuwsgierig geworden.
Wat is Wally van plan bij die surfwedstrijd?
Hij zet zich op zijn tippen en kijkt mee. Ze staan met hun rug naar hem toe, gebiologeerd naar het scherm te kijken. Daarop ziet Joon de golven van een zee opspatten. Tussen de druppels door ziet hij surfplanken en blote benen. Waar zwemt die camera?
'Daar is Tallel', wijst Wally. 'Ai ai, ze bakt er niets van.'
De camera zoomt in op een meisje dat nauwelijks op haar plank blijft staan. Ze valt voortdurend in het water en gaat telkens kopje onder.
'Hebben we luchtbeelden?' vraagt Wally.
De magere vrouw knikt en zet een ander beeld op de laptop. Vanuit de hoogte zien ze de verschillende surfers. De vrouw maakt het beeld wat groter. Een kleine dolfijn wordt zichtbaar. Maar hij ziet er niet echt uit. Is dat een robotdolfijn?
'Oké, Slungel, zwem naar Tallel', beveelt Wally.
Slungel knikt en begint commando's in te voeren. De camera zwenkt en gaat naar het meisje. Dat schrikt niet wanneer ze de dolfijn ziet, maar kijkt dankbaar en strekt haar hand uit. Ze neemt een touw dat aan haar surfplank hangt en bevestigt het aan de dolfijn.
'Volle kracht vooruit!'
Joon ziet hoe Tallel de plank wordt opgetrokken en nu wel goed vooruit gaat. Wat gebeurt er hier? Zijn ze de wedstrijd aan het vervalsen?
Reactie plaatsen
Reacties