Leugens van leerlingen - Tervuren 2022

Victor - Huiswerkallergie

 

Wat een heerlijke week beleeft Victor toch: al een hele week hoeft hij geen huiswerk te maken. Niet dat de juf geen huiswerk heeft gegeven, maar Victor heeft deze week uitgeroepen tot huiswerkvrije week. En hij vindt het zo leuk dat hij er sterk over nadenkt om elke maand zo’n week te houden.

Op vrijdagavond beginnen zijn ouders het zaakje echter toch te wantrouwen.

‘Moet je nu echt niets doen?’ vraagt mama, terwijl Victor op de bank zit met zijn voeten omhoog, zijn blik starend naar het televisiescherm.

‘Nee. Ik heb geluk.’

‘Waarom staat je agenda dan vol met taken?’

Victor schrikt en valt van de bank. Wanneer hij overeind komt, ziet hij dat mama zijn agenda in de hand heeft. Ze heeft stiekem zijn boekentas geopend. Sinds wanneer zijn mama’s ook stiekem?

‘Oei’, mompelt hij. ‘Ik zal me vergist hebben. Ik dacht dat dat voor volgende week was.’

Mama gooit de agenda op de salontafel en kiepert de boekentas uit op de grond.

‘Dat zal wel. Ik stel voor dat je alles toch nog maakt. En dat je er nog extra blaadjes bovenop doet!’

Victor zucht. Zijn week was dan wel ontspannen, zijn weekend belooft saai te worden. Hij zal de hele tijd huiswerk moeten maken. Hij kijkt naar de opdrachten die in zijn agenda staan en opent het boek van wiskunde. Pff, hier heeft hij echt geen zin in.

‘Ik voel me niet zo goed’, bromt hij.

Het is niet eens gelogen. Alleen al door naar de rekensommen te kijken, wordt hij draaierig. Mama kijkt hem bezorgd aan.

‘Wat is er aan de hand?’

‘Ik weet het niet’, antwoordt Victor. ‘Ik voel me plots niet meer zo lekker.’

Mama neemt haar telefoon en tikt enkele woorden in. Daarna slaat ze haar hand voor haar mond.

‘O. My. God. Je hebt een huiswerkallergie! Als je nog veel van die sommen maakt, dan zal je vol uitslag staan!’

Vitcor kijkt bezorgd op. Wat? Hij heeft geen zin om vol uitslag te staan. Bestaat dat echt? Mama trekt aan zijn arm.

‘We moeten meteen naar het ziekenhuis!’

Het gaat even te snel voor hem. Naar het ziekenhuis? Die dokters zullen meteen doorzien dat hij niet echt ziek is. Hij mag in geen geval mee.

‘Dat zal niet gaan. Er zijn wegenwerken. Het duurt uren om bij het ziekenhuis te geraken.’

Mama laat zich echter niet tegenhouden. Ze schiet haar jas aan en neemt haar handtas.

‘Dan gaan we met de fiets.’

Victor schudt zijn hoofd.

‘In deze toestand kan ik niet fietsen.’

Mama doet haar jas weer uit.

‘Je hebt gelijk. Misschien moeten we eerst even rusten.’

Victor grijnst. Rusten? Dat vindt hij prima. Dat kan hij als de beste. Mama wil naar de keuken lopen, bedenkt zich en draait zich om.

‘Kan jij wel al even de tafel dekken? Dan is dat al gebeurd.’

Victor doet het met plezier. In plaats van dubbel huiswerk te maken, moet hij enkel de tafel dekken. Dat is een goede deal. Fluitend zet hij zich aan het werk.

Hij schrikt als mama plots achter hem staat.

‘Dat lukt blijkbaar wel heel goed?’

Victor knikt. Het is nu ook niet zo moeilijk.

‘De tafel dekken is eigenlijk ook huiswerk’, lacht mama. ‘Dan zal het met die huiswerkallergie wel meevallen.’

Ze wijst naar de tafel waar zijn schriften nog steeds uitgespreid liggen.

‘Dan kan je alvast aan je huiswerk beginnen, terwijl ik het eten maak.’